MOGUĆNOSTI PARTICIPACIJE U GODINAMA UZLETA I ULOGA VASPITAČA

Apstrakt

Participacija je jedan od četiri osnovna principa na kojima se zasniva Konvencija o zaštiti i pravima dece. Najbliže se može definisati kao kontinuiran proces dečije aktivne uključenosti u donošenju odluka koje ih se tiču, počevši od porodice, vrtića, škole. Teorija i praksa potvrđuju da participacija pozitivno utiče na podsticanje i razvoj kompetencija dece kao što su samostalnost, odgovornost, autonomija i dr. Participacija se, sem kao pravo, posmatra i kao mehanizam podsticanja dečijeg razvoja od samog rođenja. Iako daje višestruke dobrobiti dečijem razvoju, participacija i dalje predstavlja predmet rasprava u teoriji i nailazi na teškoće primene u praksi. Ovaj rad ima za cilj da da osvrt na pregled teorijskih objašnjenja o participaciji, analizira Hartovu „lestvicu participacije” i Lundijev model participacije, te da  ukaže na ulogu vaspitača u procesu realizovanja participacije u vrtiću.